Busbrief 85

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
____________________________________________________________________________

______ Onderwerp: MB 200 en LOB (den Oudsten)__________________

Verhalen over oude en nieuwe bussen

Inhoudsopgave:

MB 200 en LOB (den Oudsten)

Uitsmijter: Gezichtsbedrog en Snelheidsremmers

SlimvanWim: Back-up van Favorieten

Busbabbel: Oma-imitatie

In deze brief aandacht voor dé standaardbus, de DAF-MB200 en de LOB van Leyland gebouwd bij den Oudsten. Er zijn nadien nog wel bepaalde bustypen geweest die aanspraak hebben gemaakt op de titel standaardbus maar dat is toch altijd maar behelpen gebleven. Met o.a. Mercedes O405 en Ambassador is de herinnering aan de MB200 nooit verdwenen. Vandaar deze keer een aantal foto's die hiervan getuigen.

Veel mensen vereenzelvigen het begrip MB 200 met de carrosserie van deze standaardbus. Er is echter een duidelijk verschil want de term MB 200 is voorbehouden aan de DAF uitvoering. Als er onder de 'motorkap' b.v. een Leyland schuil gaat dan behoor je te spreken over een LOK of LOB. Maar net zoals bij een TomTom of bij Aspirine of 'een Spaatje' is het merk/type verbonden geraakt aan de vorm. Den Oudste bouwde MB200 bussen en wat er motorisch onder hing, was voor de amateur niet interessant. Een routeplanner is in de volksmond een TomTom en een Aspirine is voor de meeste mensen een pijnstiller en het merk Spa is synoniem geworden voor een bronwatertje. Vandaar dat ik ervaar dat de MB 200 gewoon als term voor deze groep van bussen vaak gebruikt wordt en ook al doe ik daar Leyland en andere merken mee tekort, ik begrijp wat bedoeld wordt. In mijn teksten zal ik wel specifieker vermelden of het om het een of om het andere type gaat.

Van mijn correspondent in Noorwegen (Bastiaan) kreeg ik de volgende foto door. Terwijl we hier al in een vroege zomer denken te vertoeven was deze foto een maand geleden nog actueel in het Hoge Noorden. De tekst erbij laat ik aan deskundigen over maar het woordje trøbbel lijkt me voor zichzelf spreken.

Uit de startblokken met een 3-tal fraaie plaatjes van de 1155 die door Raymond Varekamp zijn gemaakt. Een goed begin want het is een Leyland, half-automaat (dus wel schakelen met een vloeistoftechniek maar daardoor niet koppelen)

Deze bus van het originele ZWN en niet van de latere versie waarin een groot deel van Zuid-Holland betrokken was, stamt uit 1979. Het is een wagen met een carrosserie gebouwd bij den Oudsten met 50 zitplaatsen en 30 staanplaatsen. In 1992 is deze wagen afgevoerd. Hier te zien in blakende welstand en dat kan niet anders want hij is eigendom van de stichting RoMeO.

Een bijzonder exemplaar bestaat nog in de vorm van de 1698. Zelf hadden wij ooit de serie 1699 t/m 1712 in de regio Haaglanden actief maar de 1698 heeft bij de DVM dienst gedaan. De DVM (Drentse Vervoer Maatschappij) ging in 1996 samen met de FRAM (Friese Autobus Maatschappij) op in het bedrijf VEONN wat later in 1999 weer Arriva werd. De bus is gebouwd in 1980 en is nu in handen van de Stichting Museumbus 1698 en deze foto is gemaakt door Herman Scholten Bears Publishing. Voor liefhebbers is hier een filmpje te zien waar het geluid te horen is van deze bus en je een indruk krijgt van een rit op deze link een fraaie indruk mét het zo kenmerkende fluitje dat je hoorde bij het schakelen.

Dan nu 2 foto's die gemaakt zijn door Aad Spaans op locatie bij de Maasdijk in het Westland. Vroeg in de morgen in 2007 zag hij door de ochtendnevel opeens deze bus langs de dijk staan. Het oorspronkelijke wagenparknummer is 6679 en de bus gold als een semitoer wagen wat ook aan de uitvoering te zien is. Gebouwd in 1976 voor de NZH en later in 1988 overgegaan naar NZH Travel en hij kreeg toen nummer 704. Het is een DAF MB200 DKDL600 met kenteken 03-85-NB van den Oudsten.

De ronde koplampen zijn pas later geplaatst ter vervanging van de originele vierkante lampen. De wagen is sinds 1996 eigendom van een particulier. (lees ook busbrief 86 bij foto's 3a en 3b)

Foto 4a-4b:

Nog een ZWN-MB200 bus uit een geliefde wagenparkserie: de 6100 serie (zie eerdere busbrieven 78 en 79). Deze foto waarvan ik gok dat het Rotterdam Zuidplein is, is van Ron van der Linde. Met dank. Deze 6164 is gebouwd in 1974 en z'n loopbaan is begonnen bij SW (Stoomtram/Streekvervoer Walcheren) de voorloper van ZWN. In 1996 eindigde het bestaan van deze DAF waarbij tussentijds nog gereden is met deze bus bij AMZ-De Muynck dat weer ontstaan is in 1946 uit een samenwerking van Baar, Leendertse en Muynck. In 1985 werd dit samenwerkingsverband overgenomen door ZWN. Voor een compleet overzicht hier de link naar de geschiedenis van AMZ

Deze tweede foto is natuurlijk ook een bijzondere. Wie wil er niet rijden met de Pretlijn??? Deze 6264 op foto van wederom Ron van der Linde, is in 1975 begonnen bij de VAD, later naar Midnet en in 1989 verbouwd tot cabrioletbus en volgens mijn informatie zou de bus uiteindelijk gesloopt zijn in 1995.

In juli en augustus is de Pretlijn een spannende manier om naar Apenheul te reizen. Vanaf het treinstation Apeldoorn is Apenheul prima te bereiken met de Pretbus.

Foto 5a-5b:

Ondanks de titel van deze busbrief zet ik er toch ook een afwijkende versie in. Een minder voorkomende combinatie was namelijk den Oudsten met Volvo en die ontbreekt dus niet in dit overzicht. Géén MB200 natuurlijk maar een Volvo B10M-55. Bij Marty Werkman vond ik een foto van de 3300 en die plaats ik hierbij (5b) ter illustratie. De complete serie den Oudsten-Volvo reed onder TET-vlag en betrof de wagenparknummers 3256 t/m 3300. Dit is de ex-TET (Twentsche Electrische Tramweg-Maatschappij) 3270 uit 1983. Tussen de ruitenwissers zitten 2 handgrepen waarvan de functie mij ontgaat maar het staat wel koddig. Op alle foto's staan die handgrepen dus er zal wel een functie voor zijn geweest, mogelijk een technische reden. Mijn informatie zegt dat deze wagen later als toerwagen 301 heeft gereden. Een apart geval. De wagen is in 2007 naar Tunesië verscheept.

Van Robin Kaashoek kwam een toelichting op de handgrepen binnen die ik opmerkte aan deze betreffende serie bussen. Het raadsel van de functie is hierbij opgelost en het is minder mysterieus dan ik misschien hoopte. Robin schrijft: "De handgrepen waren om de ruiten te wassen, dan kon je op de bumper gaan staan maar bij ZWN zaten deze handgrepen er niet omdat deze bussen binnen stonden. Ook kreeg ik net te horen dat die handgrepen bij ZWN gebruikt werden voor de nooddeur. Bij interesse kan ik foto's maken van de handgrepen." Dat was natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd en Robin voorzag mij van 3 staatsieportretten van de handgrepen.

Dat bussen een ander uiterlijk kunnen krijgen mag duidelijk zijn. Hun zogenaamde 2e leven heeft vele gedaantes en hier staat er eentje met dank aan John Windau. De 2580 Leyland slijt zijn dagen bij Location Support, een bedrijf waar je bussen kunt huren om als rijdend kantoortje ondersteunend werk te verrichten bij evenementen. Met deze bus heb ik zelf 14 keer een dienst gereden in 1987-1988 dus met warme herinneringen kijk ik naar deze foto.

Een MB200 uit de 9300-serie. Een redelijk beroemde bus doordat deze wagen samen met de 9364 rondgereden heeft als een der laatsten met 'pook' in het toen al automatische-versnellingsbakken-tijdperk. Het is een DAF MB200 DKDL564 uit 1982. Hier te zien op Leiden Centraal Station. Toen ik mijn eerste kilometers maakte als buschauffeur in 1983, stond deze bus in Delft in de stalling. Vermoedelijk rond 1995 is de bus terecht gekomen in Leidschendam en vandaar deze foto in Leiden. Eerlijk gezegd word ik tijdens het schrijven van deze teksten steeds vrolijker want die gele kleur heeft een positieve invloed op mijn humeur. Nostalgie van de bovenste plank.

Foto 8a-8b-8c-8d:

Nog maar een keer leentjebuur spelen bij Ron van der Linde. Een MB200 op een plek waar ik jarenlang met een bus vol strandgangers naartoe gereden heb, Kijkduin aan de kust bij Den Haag. Helaas is deze succesvolle lijn 129 beetje bij beetje afgebroken en is Kijkduin geen bestemming meer die wij met het streekvervoer aandoen. Het overgebleven restant van lijn 129 tussen Delft en Rotterdam is vorig jaar (2008) overgenomen door de RET als lijn 40. Deze foto uit meer voorspoedige tijden is een dierbare herinnering aan deze toplijn. Ook de bus zelf is een warme herinnering. Deze 8368 reed heerlijk soepel en behoorde tot mijn favorieten. De oproep aan de zijkant van de bus heeft gelukkig nooit geleid tot het volstorten van het interieur met koffiedik, bladeren en aardappelschillen....

In eerste instantie had ik de indruk dat de levensloop van deze wagen bescheiden was gebleven maar al snel werd mij duidelijk dat de 8368 nog steeds rondrijdt. Eerst bracht ik de 8368 ter sprake als zijnde een bus uit het verleden zonder toekomst maar toen mailde Ruurd mij dat deze wagen nog steeds in leven was en te bewonderen op Texel. Nu heb ik voor Ruurd (en alle andere geïnteresseerden) misschien toch nog een nieuwtje: de bus staat tegenwoordig in 't Woudt. Waar staat ie? In 't Woudt!! Voor alle lezers die geen herkenning hebben bij deze plaatsnaam, zet ik de omschrijving hieronder, geleend van Wikipedia.

Van Arie en Anneke (bekend bij XX Delft en de RET) kreeg ik dus onverwachts de volgende foto's.

Eerst schreef Anneke: "Onderweg een ouwe (zwn) ? bus gevonden. Staat in t' Woudt op een verlaten plekje. Misschien heb je er ooit nog eens in gereden? Het wagenparknummer was niet meer te vinden maar misschien is het kenteken nog bekend?"
Nadat ik in mijn archief had gezocht viel mijn mond open van verbazing. Toeval bestaat niet zeggen sommige mensen weleens maar nu geloof ik het toch wel een beetje. Heb ik net over deze wagen (ik had keus uit duizenden bussen maar koos deze) geschreven en nu kwam het vervolg onverwachts uit de lucht vallen en nog wel in mijn eigen 'achtertuin'. Ik heb direct teruggeschreven en vroeg of de foto's daadwerkelijk van pas geleden waren. Ik kreeg de volgende informatie per omgaande: "De foto's zijn een uurtje of 2 geleden genomen zo ongeveer, we hadden net de banden van de fietsen opgepompt toen de brandweer eruit ging, wij d'r achteraan en door 't Woud enzo teruggefietst. We dachten eerst dat er een kanariefantje in de boom zat, maar dichterbij gekomen was het een bus. Staat 'ie bij je om de hoek, en jij maar denken dat 'ie op Texel rijdt (hij stond hier wel bij de schapen.....) Zo kom je nog eens wat tegen, wel leuk toch?"
En nu dan de bewuste foto's.

En alweer de laatste uit deze serie in deze busbrief. En wat voor een. Een echte originele Leyland LOB uit de begintijd van deze standaardbussen, foto gemaakt door Piet Bakker. De WN 2161 met als typerend kenmerk de uitstapdeur helemaal achterin en het lijnnummer links voor naast de bestemming. De bus stamt uit 1971 en de eerste uit deze serie, de 2000, werd in dienst gesteld op 15 mei 1969 dus echt een ouwetje aan de basis van dit tijdperk. Voor die tijd, als opvolger van de 'zware jongens' die toen in gebruik waren zoals de beroemde bolramers en de Crossley's, een modern voertuig.

Er moest gekozen worden uit een aantal mogelijke uitsmijters en daar zijn deze uitgerold. De rest komt de volgende keer wel.

De eerste foto is een bewerkte foto van een Mercedes. Vermoedelijk in deze vorm wel makkelijk om te parkeren maar verder verrekte hinderlijk denk ik....

Het tweede uitsmijter onderwerp is heel grappig. Ik kreeg het toegestuurd als zijnde een snelheidsremmer en dat zou nog best eens goed kunnen werken ook. Drempels kennen we intussen maar al te goed maar als we dit voor onze wielen zien opdoemen dan gaat de voet echt wel van het gas. Het is net zo'n item als die kartonnen agenten of politiewagens langs de weg die ons moeten laten denken dat er een controle is. En zoals te zien is, kun je zo'n gat in de weg heel makkelijk verplaatsen.....

Het onderwerp had ik al klaarstaan voor deze babbel maar nu overkomt mij afgelopen week iets dat ik liever eerst hier behandel. Je hebt tijdens je werk het meest te maken met doorsnee voorvallen. In veel gevallen weet je aan het eindpunt al niet meer wat er precies tijdens de rit gebeurde maar soms heb je een pareltje tussen de steenkolen meegemaakt. Toen ik pas als buschauffeur begon, kon ik op verjaardagen uren volpraten over gekke gebeurtenissen of bijzondere passagiers. Alles was nieuw en verrassend. Dat is er na 26 jaar wel vanaf en vaak hoor je het nog wel van nieuwe collega's want die ondergaan dat herkenbare proces als zijnde origineel. Dat er dus voor mij iets voorviel waar ik nu nog met plezier aan terugdenk, dat is opvallend. Ik reed om precies te zijn, hoewel dat er niet echt toedoet maar voor de volledigheid toch vermeld, op lijn 81 in de Delftse binnenstad. Een lijn met een zeer gevarieerd publiek die o.a. 2 volkswijken met de binnenstad verbindt maar ook de nieuwbouwwijk tussen Delft en Delfgauw en het daaraan vastzittende bedrijventerrein. Ik stond aan het beginpunt met zo'n 5 minuten overlooptijd te wachten op de volgende rit toen er een jonge moeder met dito dochtertje instapten. Het dochtertje had de leeftijd dat praten nog niet geheel vloeiend verliep en waarbij alles in de grote boze wereld nog verbazing opriep. Ook de afstand tot oma die zwaaiend voor het raam aan de andere kant van de straat stond, was in haar ogen onbelangrijk. 'Dag oma', riep ze hartstochtelijk. 'Oma kan je toch niet horen gekkie' legde de moeder pedagogisch uit maar dat wilde het meisje zelf toch eerst eens uitproberen en weer riep ze, iets harder, naar oma. Ik bekeek dat via de binnenspiegel en ik kon het niet laten om bij de derde roep naar oma te reageren. Met een hoge, hopelijk vrouwelijke, stem riep ik zachtjes alsof het van ver kwam 'Jaha'. In de spiegel zag ik het meisje verstrakken, ze keek naar haar moeder met een gezicht van "zie je wel" en riep enthousiast weer 'Oma!!' en ik weer 'Jaha'. De moeder en de andere passagiers begonnen te lachen en bij het meisje streden twijfel en verontwaardiging om voorrang. Ze probeerde het nog 1 keer maar ik deed er het zwijgen toe. Het was leuk geweest, spontaan ontstaan, maar het vertrouwen in volwassenen had al een deukje opgelopen en ik wilde geen misbruik maken van de situatie. Daar zal ze vanzelf met de jaren wel achter komen.

Dan kan ik deze keer ook nog een ingezonden Busbabbel plaatsen van Dick van der Goot. (Mijn dank hiervoor)

Hij begon zijn mailtje met deze woorden: "Bedankt voor de nieuwe Busbrief, hij was weer grandioos!" (bloos)

Wat ik nou afgelopen week meemaakte....

Ik stond, gelijktijdig met een vrouwelijke collega van mij, in Zoetermeer op lijn 121 te wachten en toen de bus eraan kwam, constateerde ik met enige verrassing dat het een Alliance was. Ik fixeerde mijn blik in eerste instantie op het busnummer: 2641, niet zo'n bekend nummer voor mij als de 2478 (dat was in de vorige dienstregeling min of meer de vaste bus van een Delftse chauffeuse. Zij reed er destijds één bepaalde vroege dienst mee, waarin twee slagen op lijn 121 voorkwamen). Vlak voor het instappen meende ik iets bekends bij de chauffeur van deze Alliance te ontwaren. Ja natuurlijk, dacht ik, dat is echt iets voor Wim Koeleman om een type bus mee te nemen dat er bijna uitgaat. Piet Bakker is nòg extremer in dat soort dingen, maar toch.... Ik zei tegen mijn collega: "Die chauffeur ken ik!" en ik begroette de chauffeur met dezelfde woorden als waarmee ik dit e-mailtje aanving en legde mijn strippenkaart op de betaaltafel. De chauffeur reageerde echter met niks anders dan met het stempelen van mijn kaart nadat ik er haastig ook maar "naar Delft" bij had gezegd. Het was me nu wel duidelijk dat ik slechts met een "look-a-like" (althans op enige afstand in de schemering) van Wim te maken had! Even verder bedacht ik dat deze chauffeur weleens een "Leidschendammer" zou kunnen zijn. Ik maak de laatste tijd vaker onbekende bussen en chauffeurs op lijn 121 mee, waarvan ik na een poosje doorkreeg dat deze in Delft (met een krappe tussentijd) overgaan van en op lijn 60, die op zijn beurt weer een vaste koppeling aan lijn 40 van/naar Leidschendam kent. Nu begrijp ik ook waarom met de laatste dienstregelingwijziging de tijden van lijn 60 met een paar minuten zijn verschoven. Maar een leuke omloop lijkt het mij niet om vrijwel zonder pauze via de lijnen 40, 60 en 121 van Leidschendam naar Zoetermeer en dan direct weer het hele eind terug. Erg veel vrolijkheid kun je van de chauffeur op zo'n dienst dan ook moeilijk verwachten. En nu maar afwachten of VEOLIA nòg efficiëntere omlopen weet te verzinnen ...
Voor de "Busbabbel" krijg je waarschijnlijk wel leukere ideeën, maar ik vond toch dat ik jou dit bij deze gelegenheid maar eerlijk moest "opbiechten".

Aan linken geen gebrek deze keer. Ik heb er zelfs al genoeg voor de volgende keer. Wat een luxe. Voorlopig staan er hieronder 6 met een hele interessante inhoud. Hopelijk vinden jullie dat ook.
Op http://html5.justhearit.com/ vinden jullie een fraai vormgegeven pagina waar je naar muziek en muziekclips kunt zoeken. Voor de liefhebber misschien een handige uitbreiding van de mogelijkheden op internet.

De derde link van deze busbrief is er eentje voor in de favorieten. Handige info over een heel jaar op Feestdagen

De voorlaatste link van deze keer is natuurlijk onontbeerlijk voor de hard-core weggebruiker. Snuffel eens door de informatie die hier geboden wordt. Misschien kun je je voordeel ermee doen. http://www.flitsservice.nl

Klik op:

Grappig:

Een vrouw loopt met haar jonge dochtertje in Brussel en op een gegeven moment, lopen ze door een steegje, bij het Noordstation.
Het jonge meisje, verbaasd over de vrouwen achter de ramen, vraagt logischerwijs: 'Mama wie zijn die vrouwen daar in het rode licht?'
De moeder wil haar dochtertje die ellende nog even besparen omdat ze haar daar nog te jong voor vindt en zegt: 'Oh niets schat, die staan te wachten tot ze opgehaald worden door hun man!'
Een voetbal-supporter die daar toevallig in de buurt rondloopt hoort dat en wil de moeder eens lekker in verlegenheid brengen: 'Nee hoor meisje, er is niets van waar wat je moeder zegt, dat zijn HOERTJES, en die bieden sex voor geld!' Het jonge meisje kijkt verschrikt op en vraagt: 'Mama, krijgen hoeren dan ook kinderen?' Waarop de geïrriteerde moeder zegt: 'Tuurlijk schat waar denk je dat voetbal-supporters vandaan komen?'

Een knappe blondine uit New York reed in haar auto door een verlaten gebied in Texas toen de brandstof opraakte. Een Indiaan op een paard kwam langsrijden, en vroeg of hij haar mee kon nemen naar het eerstvolgende dorp. De blondine klom bij de Indiaan achter op het paard, en weg reden ze. De rit verliep voorspoedig, afgezien van het feit dat de Indiaan iedere vijf minuten een enorme kreet slaakte die weerkaatste in de omringende bergen. Toen ze in het dorp aankwamen, zette de Indiaan de vrouw af bij een tankstation, hij slaakte nog een luide kreet en reed weg.
'Wat hebt u met die Indiaan gedaan, dat hij zo opgewonden is?', vroeg de pompbediende. 'Niets hoor', zei de blonde vrouw, 'ik sprong achter hem op het paard, sloeg mijn armen om hem heen, en hield me vast aan de zadelknop.'
'Mevrouw,' zei de pompbediende, 'Indianen rijden zonder zadel.

'Vijf Hollanders in een Audi Quattro arriveren bij een Belgische grenspost. Daar worden ze gestopt door beambte Sjefke die zegt:
'Het is illegaal om vijf mensen in een Audi Quattro te vervoeren, Quattro betekent vier.'
'Quattro is alleen de naam van de auto,' antwoordt de bestuurder. 'Je kunt er best vijf mensen in vervoeren. Wil je de papieren zien???!!!!'
'Dat zal weinig verschil uitmaken,' antwoordt Sjefke. 'U hebt vijf mensen in uw Quattro en U breekt daarmee de wet.' De Hollander wordt ongeduldig en zegt: 'Zou je je baas kunnen roepen? Ik zou graag met iemand willen spreken die verstand van zaken heeft.'
'Sorry,' antwoordt Sjefke, 'Agent Versmulders heeft het nu te druk met twee Duitsers in een Fiat Uno.'

Een vrouw wandelt de apotheek binnen en vraagt om wat arsenicum. De apotheker vraagt:" Mevrouw, waarvoor hebt u dat nodig?"
"Om mijn man te vermoorden" was het antwoord van de vrouw. "Daarvoor mag ik u dat niet verkopen" reageert de apotheker.
De vrouw haalt uit haar handtas een foto van haar echtgenoot waarop te zien is dat haar man volop aan het vrijen is met de vrouw van de apotheker. De apotheker bekijkt de foto zegt: "Oh...ik wist niet dat u een recept had."

ENQUETE ONDER DE NEDERLANDSE BEVOLKING;

Nog een bewegend grapje en als het iemand teveel wordt, kijkt hij of zij maar een andere kant op....

Ingezonden berichten:

Een oproep vanuit Amsterdam. Busbrieflezer Jaap heeft mij het volgende geschreven:

"Ik verzamel foto's van oude GVB bussen en ik bedoel daarmee de Verheul wagens uit de jaren 60. Ik mis nog het een en ander misschien kan iemand mij daar aan helpen. Verder bezit ik nog een Beckson apparaat, ik heb daar 5 jaar mee gewerkt toen het GVB en CN nog samen reden op de lijnen 65 en 66 van het Leidseplein naar Amstelveen.
Misschien heeft iemand er belangstelling voor. Tevens heb ik nog een lijnkarton van lijn 68 Amstelveen naar Schiphol. Ik moet ook nog ergens een handstempel hebben waarmee men de retourtjes stempelde van de Beckson." Voor informatie kun je contact opnemen met Jaap via zijn emailadres: j.schreur@tiscali.nl

En een berichtje uit Delft:

"Heer Wim,
Met plezier de busbrief weer gelezen, ik hou wel van beetje nostalgie. (WN - ZWN - Cxx en straks Veel Olie Ja en zo............).

Ik heb je zoeklink/software gedownload en idd...... gigasnel. (ik ben niet zo'n snelle computeraar). Je doet het goed, jammer dat dit ooit zal ophouden. Ik wens u fijne week toe verder, en tot gauw weer keer op de Schieweg. Groeten Walter.(Vestiging Wippolder)"

Tot slot:

Nog even en de busbrief zal ook met groene digitale brandstof verstuurd gaan worden vanwege nieuwe richtlijnen van de Europese Unie. Voorlopig houd ik het nog bij ouderwetse elektronische post want een brief die in de meeste gevallen handelt over vroeger tijden, kan niet op een al te moderne manier gemaakt worden. Aardgasbussen, elektrische automobielen en al dat soort zaken zijn aan mij niet besteed dus ik zal de busbriefvertegenwoordiger in het Europese Parlement een protest sturen.....

Genoeg onzin, graag tot over een aantal weken in busbrief 86.

Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

Sommige mensen bereiken de hoogste top van de ladder en ontdekken dan pas dat die tegen de verkeerde muur staat. (Covey)

Er is één geheim dat bij elke vrouw veilig is: haar leeftijd. (C.Constant sr)

Het ellendige van bescheidenheid is dat je er niet over kunt opscheppen. (Brown Gene)